Düşük Esnekliği (Bükülebilirliği) Olan Optik Fiber Bağlantılarının Kullanılabilirliği

 

Günümüzde optik fiberlerin evlere ve hatta evlerin içine kadar geçişi servis sağlayıcıların düşük esnekliği olan yeni fiberlere olan ilgisini arttırmıştır.  Kullanılabilirliğin doğrulanması için, en umut verici iki tip,  yani oyuk-destekli (trech-assited) ve nano-yapılandırmalı tasarımları tartışılmış ve bununla beraber performansları standart tek modlu fiberlere uyumluluğu açısından tamamen incelenmiştir. Özellikle uç birleştirme, işlemcilik, mekanik özellikler ve optik performans bakımından yoğun bir şekilde test edilmiş ve değerlendirilmiştir. Bunun sonucu olarak ta oyuk-destekli ve nano-yapılandırılmalı fiberlerin kayıp ve bükülme riski olan uygulamalar için (örneğin iç mekan kablo döşemelerinde)  iyi bir seçim olduğu tespit edilmiştir. Çünkü bunların bükülme kayıplarına karşı daha büyük direnci vardır ve yine buna karşılık standart tek modlu fiberler ile yüksek derecede uyumluluğunu korumaktadır.

Giriş:

Optik fiberlerin olağanüstü sinyal kapasitesi ve elektromanyetik girişimlere direnci olmasına rağmen keskin köşelerde bükülmüş olması halinde karşılaşılan sinyal kaybı bir dezavantajdır. Bu ise optik kablo döşenmesini elektrikli tiplere kıyasla daha hantal hale getirmektedir, çünkü bunların daha dikkatli bir şekilde ve daha büyük bir yarıçap ile döşenmesi gereklidir.  Tek modlu fiberlerin sinyal kaybını engellemesi girişimi için (SMF=tek modlu fiber) birçok çalışma yapılmıştır. Şekil.1 Core ve cladding arasındaki alan çapı azaltılmasından doğan fark camın kırılma indisindeki artışa sebep olur (MFD) [1], cladding azaltılsın veya azaltılmasın core bölgesinin yakınlarında kırılma indisi zayıflar [2], çekirdek etrafına simetrik delikler  [3][4], ve düşük endeksli oyuk ekleyerek (florin katkılı cam halka) [5][7] düzensiz boşluklu nano-yapılandırmalı halkayı ortaya çıkarılmaktadır [8].

 

 

Şekil. 1: Düşük bükümlü tasarımların çeşitleri soldan sağa doğrudur.

Compatibility-of-Low-Bend-Singlemode-Fibers-2.pdf